Lista produktów marki Vie di Romans

Niezachwiane oddanie rodziny Gallo winnicom i winom sięgające ponad wieku wstecz, jest zakorzenione w pracy i determinacji członków rodziny, takich jak Basilio, Stelio, Gianfranco i ich krewnych.

Gianfranco, który zarządza posiadłością od 1978 roku, wprowadził radykalne i dalekosiężne programy uprawy winorośli i poświęcił wiele uwagi praktykom winiarskim; inicjatywy te nadały winom Vie di Romans piętno wyjątkowej osobowości w ciągu ostatnich 20 lat.

Ten historyczny proces składał się z kilku ważnych etapów. W 1978 roku wprowadzono na rynek pierwsze butelkowanie i etykietowanie, aw 1982 roku nastąpiła reorganizacja winnic mająca na celu poprawę jakości; w 1989 roku wzniesiono nowy, trzykondygnacyjny budynek winnicy. Wina z różnych winnic były produkowane oddzielnie począwszy od 1990 roku, a w 1992 roku, wraz z wypuszczeniem rocznika 1990, ustanowiono zwyczaj wypuszczania wszystkich białych win przez pełne dwa lata po zbiorach.

Filozofia Vie di Romans

Dogłębne zrozumienie wszystkich czynników leżących u podstaw konkretnego doznania zmysłowego jest oczywiście celem każdego, kto dąży do głębszego docenienia owoców sztuki winiarskiej. Produkcja znakomitych winogron i win jest powiązana z wieloma czynnikami, ale pobieżne rozważenie ich nie ujawni intymnego charakteru przedsiębiorstwa winiarskiego: zamiast po prostu łączyć dobrą jakość z terroir lub z praktykami winiarskimi, jeden musi spróbować prześledzić synergię czynników, które wchodzą w interakcję, aby wyprodukować to wino.

Czynniki, które w największym stopniu przyczyniają się do określenia charakteru win Vie di Romans; dzielą się na trzy kategorie: środowisko, uprawa winorośli i człowiek.

• Środowisko – Wszystko, co obejmuje klimat i gleba.

• Uprawa winorośli – Wszystkie opcje celowo wybrane w celu zapewnienia efektywnego zarządzania winnicą.

• Człowiek – centralny węzeł całego przedsięwzięcia winiarskiego.

Dzięki intymnej świadomości środowiska człowiek może zrobić pierwszy krok w kierowaniu narzędziami uprawy winorośli do określonego celu. W ten sposób człowiek ustawia się w samym sercu tego procesu, odkrywając swoją rolę zarówno jako stwórcy, jak i jako część świata znacznie większego niż on sam, który ostatecznie odchodzi w tajemnicę. Interfejs, dialog człowieka i ziemi, człowieka i artykułowanego języka stworzonego świata, rodzi z siebie coś nowego i innego, wyjątkowo złożonego i cudownego.