Santoryn, z grecka Santorini, wyspa na Morzu Egejskim, a właściwie wraz z kilkoma mniejszymi wysepkami mały archipelag wchodzący w skład Cykladów. Leży 175 km na południowy wschód od wybrzeża Peloponezu i 110 km na północ od Krety.
W starożytności była to okrągła wyspa o nazwie Strongili. W XVII w. p.n.e. doszło do gigantycznego wybuchu wulkanu w wyniku czego jego krater zapadł się na ok. 300-400 m pod powierzchnię obecnego poziomu morza, z pojedyńczej dużej wyspy pozostały zaś tylko jej boczne fragmenty stanowiące współczesne wyspy. Istnieje teoria, która utożsamia wyspę z legendarna Atlantydą i jej zagładą. Pumeks wulkaniczny wokół archipelagu tworzy grubą na 80 m warstwę i zalega dno morskie w promieniu 20-30 km. Obecnie na Santorynie (a przede wszystkim na głównej wyspie Thira) rozwija się turystyka, która jest jednym z głównych źródeł dochodu. Główne miejscowości: Akrotiri, Emporio, Faros, Fira, Oia, Kamari, Megalochori, Perissa, Pyrgos.
To z czego słynie Santorini to jedyne w swoim rodzaju wina. Wyjątkowość zawdzięczają kilku czynnikom. Przede wszystkim erupcja wulkanu spowodowała zmieszanie się ogromnych ilości pyłów wulkanicznych, pumeksu, zastygłej lawy wulkanicznej i piasku, tworząc nową bogatą w minerały glebę, Ale także bezpośredniej bliskości morza, dużej liczbie słonecznych dni i bardzo silnym chłodnym wiatrom. Występują tu też specyficzne autochtoniczne szczepy.
Na wyspie uprawia się 5 lokalnych gatunków winogron, w tym trzy rodzaje białych i dwa czerwonych, które stanowią jednak tylko 20% upraw.
Do białych należy najpopularniejszy szczep winogron Assyrtiko, które rosną na blisko 70% całej uprawianej powierzchni. Kolejną białą odmianą jest Athiri, nazwa pochodzi od nazwy wyspy Thira. Aidani to trzecia odmiana uprawiana już w czasach starożytnych.
Czerwone z kolei są Mavrotgragano, który uległ omal całkowitemu zaniknięciu, jednak został odtworzony, Mandilaria to druga odmiana czerwona.
Z tych gron produkuje się tu kilka oryginalnych, ciekawych win. Do najbardziej znanych win santoryńskich należą:
Vin Santo. Wino bardzo słodkie, o brązowo czerwonej, bursztynowej barwie. powstaje z przynajmniej 51% Assyrtiko i zazwyczaj Aidani. Ciemny kolor wynika z suszenia gron na słońcu przez około dwa tygodnie dla uzyskania dużej koncentracji cukru.
Mezzo. powstaje również z podsuszanych gron odmiany Asssyrtiko i czerwonych Mandilaria. Wino to jest jednak mniej słodkie, gdyż proces suszenia jest krótszy o kilka dni.
Nichteri to minimum 75% Assyrtiko z dodatkiem Athiri i Aidani, bardzo jasne wytrawne wino o aromatach cytrusów i jaśminu.
Apiliotis bardzo słodkie wino produkowane z czerwonych gron
Wyszukanie zaawansowane