Piemont znany jest szeroko w świecie także z innego wina, lekko słodkiego deserowego Moscato d'Asti. Jest to wino wytwarzane z gron Moscato Bianco frizzante, mimo, że na etykiecie od lat nie używa się już tego określenia.  Produkowane głównie w prowincji Asti w apelacji  Moscato d'Asti DOCG, a także w mniejszych ilościach w prowincjach Alessandria i Cuneo. Inną charakterystyczną cechą tego wina jest wyjątkowo niska zawartość alkoholu. Najlepiej udaje się na glebach wapiennych i piaszczystych. Słodycz i niska zawartość alkoholu uzyskiwane są dzięki procesowi schładzania moszczu podczas fermentacji prawie do granicy zamarzania. Zawartość alkoholu zgodnie z przepisami apelacyjnymi to maksymalnie 5,5%. Inne przepisy mówią np. o tym, że gęstość nasadzenia nie może być większa niż 4000 krzewów na hektar, albo zabraniają w ogóle sztucznego nawadniania.
Wino to nazwano Moscato ze względu na charakterystyczny dla niego, wyraźnie wyczuwalny aromat piżma. Starożytni Rzymianie natomiast nazywali je Apiana. Oficjalne wzmianki w dokumentach pochodzą z XIII wieku i dotyczą upraw w okolicach miasta Canelli. Po dziś dzień używa się określenia Muscat di Canelli, jako synonimu Mascato Bianco.
Styl Moscato został stworzony po szeregu mniej, czy bardziej udanych eksperymentów przez Giovanniego Battiste Croce z Mediolanu, który dorobił się ogromnej fortuny jako jubiler produkując biżuterię w Sabaudii. Croce kupił winnice na wzgórzach w okolicach miast Montevecchio and Candia. Styl który udało mu się w końcu stworzyć szybko zyskał popularność. Swoje dokonania opisał w wydanej w 1606 roku książce „Della eccellenza e diversità de i vini che nella montagna di Torino si fanno e l'Instruttione di piantare le spargiere all'uso di Lombardia”. Proces produkcji Moscato d'Asti jest opiera się na wielokrotnej filtracji moszczu i wtórnej fermentacji w zbiornikach ciśnieniowych. Jednak w obecnie znanej powszechnie postaci wytwarzane jest od lat siedemdziesiątych XIX wieku. Pierwotnie było w winnicach produkowane na własny użytek, aby podczas południowego posiłku nie wpływało na wydajność pracowników.
Moscato d'Asti należy odróżnić od wina o podobnym charakterze Asti Spumante, które jest mniej słodkie, a bardziej alkoholowe (ok 9%). Proces winifikacji jest w nim bowiem przerywany później, co powoduje pozostawienie mniejszej ilości nieprzetworzonego na alkohol cukru resztkowego.