Winnice Andrei i Pilar, brata i siostry w winie, są dobrze zakorzenione w Umbrii – ale nie takiej, jaką sobie wyobrażamy – w zasięgu toskańskich wiatrów. Malowniczo położone na pocztówkach wzgórza z innych obszarów ustępują miejsca poszarpanym, dzikim i stromym zboczom, gdzie doliny, strumienie, pola i winnice przecinają gęste lasy, pozwalając tu i ówdzie rzucić okiem na piękne wioski i starożytne zamki.
W Alta Umbria, gdzie kolor zielony jest ciemniejszy i bardziej intensywny, zaznaczając nieciągłość, która jeszcze bardziej podkreśla silną tożsamość tego obszaru. Wzdłuż winnic przepływa rzeka Niccone, a szczyty zapewniają przewiewny klimat, który nadaje winom odurzające nuty i autentyczny smak.
Winnica jest podzielona na kilka działek w trzech różnych grupach, w zależności od ich wieku i położenia. Najstarsze winnice sięgają 1998 roku i są w pełni produkcyjne. Wysokości wahają się od 250 do 400 metrów.
Najwyższe i najbardziej wentylowane wzgórza są poświęcone Pinot Noir. Inne odmiany są związane z najstarszymi tradycjami, jak w przypadku Sangiovese, Malvasia Nera, Ciliegiolo i Montepulciano, a także nowszymi metodami, zaczynając od Syrah, zaledwie kilka kroków od Cortony. Wśród białych wyróżniają się Grechetto, Malvasia Bianca i Friuliano, co świadczy o obecności wpływów z Północy po wojnie.
Winogrona, uprawiane z największą starannością i zwykle zbierane od połowy września do połowy października. Fermentacja jest całkowicie naturalna przy użyciu wyłącznie rodzimych drożdży, wytwarzanych w różnych kadziach stalowych oraz w kadziach z dębu ściętego stożkowego o pojemności 40 hl. W tych końcowych pojemnikach, w sumie 10, zachodzą również procesy fermentacji jabłkowo-mlekowej i dojrzewania.
W kantynie wszystkie procesy są proste i dokładne, bez żadnych skrótów i sztucznych środków. Dojrzewanie wina podlega tym samym zasadom: niezależnie od tego, czy odbywa się w stali, cemencie czy drewnie, proces musi wydobyć owoce i charakter ziemi, nie przytłaczając go.
Dostępny