Wina francuskie
Francuskie regiony winiarskie.
ALZACJA
BORDEAUX
BURGUNDIA-BEAUJOLAIS
DOLINA LOARY
DOLINA RODANU
FRANCJA POŁUDNIOWO-ZACHODNIA
JURA-SABAUDIA
LANGWEDOCJA-ROUSSILLON
PROWANSJA-KORSYKA
SZAMPANIA<
Francja jest niekwestionowaną potęgą winiarską. Pozycja ta została wypracowana i ugruntowana przez całe pokolenia tutejszych winiarzy, którzy doskonaląc techniki uprawy szczepów vitis vinifera oraz produkcji wina, jego sprzedaży stworzyli fundamenty poważnej gałęzi gospodarki.
Francuskie winiarstwo należy postrzegać tym samym jako część dziedzictwa narodowego i analizować je również w kategoriach kultury.
Odrobina historii
Pierwsze winnice pojawiły się wraz z koloniami greckimi głównie
w okolicach Marsylii u ujścia Rodanu do Morza Śródziemnego.
Wraz z podbojem Rzymian, którzy wino już produkowali - nadszedł czas jego rozwoju. Winiarstwo rozwijało się stopniowo. W I wieku n.e. nad Rodanem, w II w. n.e. w Burgundii i Bordeaux, następnie
w III w. nad Loarą, by w IV w. ogarnąć Szampanię i Mozelę.
W kolejnych wiekach winiarstwo rozwijane było w głównej mierze przez nowopowstające zakony i klasztory - szczególnie benedyktyńskie.
Rozwój handlu w Europie, eksplozja demograficzna w XIV w., upowszechnienie się szklanej butelki i korka jako zamknięcia, rozwój kolei żelaznej - wszystko to sprzyjało rozpowszechnieniu się wina.
Nowe rynki zbytu oraz rosnące zapotrzebowanie doprowadziły do ogromnego przyrostu areału upraw i wzrostu produkcji.
W okresie największego rozwoju przemysłu winiarskiego na Francję i całą Europę spadła plaga, która prawie doszczętnie zniszczyła uprawy winorośli. Była to filoksera - mikroskopijnej wielkości mszyca, która została przywleczona do Europy z Ameryki Północnej. Niestety europejskie szczepy vitis vinifera nie były na nią odporne.
Francuskie winiarstwo powróciło do równowagi dopiero w latach 30 XX wieku dzięki regulacjom prawnym po powstaniu INAO (Państwowy Instytut Znaków Zastrzeżonych). Jego obecne funkcjonowanie jest fundamentem wysokiej jakości win francuskich i jej gwarantem w przyszłości.
Odrobina statystyki
łączny areał upraw winorośli wynosi 895 000 ha co stanowi ok. 3,4% powierzchni kraju,
roczna produkcja wynosi prawie 60 mln. hl,1 milion Francuzów jest związany bezpośrednio, bądź pośrednio
z przemysłem winiarskim,
export wynosi 12 mln. hl rocznie,
spożycie wina na osobę -63 l. na rok,
Struktura apelacji francuskich uwzględnia ich cztery kategorie:
AOC (Appellation d'orgine controllee)
Wina o nazwie geograficznej ściśle kontrolowanej
W tej grupie znajdują się wina odpowiadające wysokim normom określonym przez INAO. Odnoszą się one do terytorium, obsadzenia winoroślą vitis vinifera, do zawartości minimalnej alkoholu, techniki uprawy, a czasem nawet do sposobów przycinania krzewów oraz warunków przechowywania gotowego wina.
Wszystkie wina AOC poddawane są badaniom enologicznym i laboratoryjnym. Wina odrzucone lub nie spełniające określonych wymogów tracą prawo do oznaczenia AOC.
AO VDQS (Vin delimite de qualite superieure)
Wina o nazwie zastrzeżonej, pochodzące z terenów cieszące się nieco mniejszym uznaniem niż te z AOC, podlegające równie rygorystycznym przepisom. Otrzymują specjalny stempel gwarancyjny umieszczany na etykiecie.
Vin de Pays
-Wina lokalne; regionalne
Wina tak oznaczone stanowią elitę win stołowych. Muszą pochodzić ze ściśle określonych regionów Francji, których nazwę noszą, muszą być zrobione z określonych szczepów. Są również poddawane analizom. Funkcjonowanie reguluje ONIVINS - Państwowy Międzybranżowy Urząd Wina.
Vin de Table-Wina stołowe
Są to w większości mieszanki różnych win, których jakość nie jest ściśle kontrolowana. Muszą pochodzić z vitis vinifera i pochodzić z krajów UE.